Od 5 lipca do 14 sierpnia trwał sezon wykopaliskowy Polskiej Misji Archeologicznej "Olbia". Prace wykopaliskowe odbywały się od 12 lipca do 5 sierpnia a dokumentacyjne do 13 sierpnia. W tym czasie udało się poszerzyć wykop o cztery nowe kwadraty (100 m2) od strony wschodniej i południowej, doczyszczono powierzchnię "starego" wykopu po trzyletniej przerwie w badaniach terenowych oraz wyeksplorowano na nim 3 jamy. Dzięki przeprowadzonym pracom na wszystkich kwadratach osiągnięto poziom najmłodszej („huńskiej”) warstwy kulturowej i odsłonięto zawał kamienny pod którym wstępnie udało się zidentyfikować co najmniej dwa kolejne pomieszczenia kompleksu mieszkalnego odsłoniętego w poprzednich sezonach. Załamanie pogody w ostatnich dniach pracy uniemożliwiło całkowite usunięcie kamiennego rumowiska w tym sezonie. Niemniej już teraz można stwierdzić, że, także na podstawie rezultatów naszych wcześniejszych badań, zidentyfikowano co najmniej trzy fazy budowlane kompleksu, który funkcjonował od końca III w. po początek (być może nawet do połowy) V w.
W trakcie wykopalisk pozyskano kilkanaście tysięcy zabytków, z czego wydzielono 187 zabytków o szczególnej wartości naukowej. Najliczniej wśród znalezisk jest reprezentowana ceramika, następnie wyroby metalowe, szklane i kościane. Spośród ceramiki uwagę zwraca ceramika ręcznie lepiona charakterystyczna dla kultury czerniachowskiej, wśród zabytków metalowych najcenniejszych z naukowego punktu widzenia jest ponad czterdzieści monet w tym rzymski sesterc oraz drachma z Cezarei Kapadockiej także dwa rzymskie denary, jedno barbarzyńskie naśladownictwo denara i zdeprecjonowany antoninian wybity za rządów cesarza Waleriana I (253-260 r.). Spośród innych kategorii zabytków uwagę zwracają łyżwy wykonane z kości zwierzęcych, choć ich ostateczna identyfikacja wymaga jeszcze potwierdzenia (być może są to gładzidła).
Wykop zakonserwowano na zimę wykładając na całej powierzchni folię i zasypując go warstwą ziemi.
Analiza rezultatów potrwa zapewne jeszcze kilka miesięcy ale już teraz można uznać sezon za bardzo udany ze względu na znaczące poszerzenie naszej wiedzy o pozostałościach kompleksu budowlanego z ostatniej fazy osadniczej w Olbii. Wszystkie wnioski sformułowane na podstawie poprzednich trzech lat badań dotyczące datowania (koniec osadnictwa przypada na 1 poł. V w.) oraz proweniencji kulturowej (kultura czerniachowska) znalazły potwierdzenie podczas tegorocznych prac wykopaliskowych.
