Polacy w Olbi

W końcu XIV w. terytoria leżące na Morzem Czarnym podbił dla Litwinów książe Witold. Oddalony od starożytnej Olbii o około 30 km Oczaków stał się wtedy ważną twierdzą jako że kontrolował ujście limanu do Morza Czarnego. W XV i XVI w. terytoria te stały się obszarem zaciekłych walk między państwem polsko-litewskim a Tatarami a od XVI w. i Turkami.

Od razu należy wyjaśnić, że Ulryk Schober (1559-1598) był Niemcem działającym w Toruniu, który podówczas należał do Królestwa Polskiego i ewidentnie poruszał się w sferze kultury niemieckiej. Jego dziełko Ὀλβιόπολις seu civitas beata (Olbiopolis lub Szczęśliwe Miasto) wydane w Lipsku w 1592 r.

Tadeusz Sinko wspomina krótko o Olbii w swojej "Literaturze greckiej" a konkretnie w tomie wydanym w 1932 r., w rozdziale poświęconym Herodotowi. Choć prezentuje błędną wedle dzisiejszego stanu wiedzy tezę o fizycznej obecności Herodota w Olbii i jego podróży w górę Bohu, to ciekawy jest nieco nostalgiczny komentarz do tego hipotetycznego wydarzenia.